Kitap İncelemesi : Travmaya Duyarlı Bir Eğitim Uygulaması Oluşturma - Bir Ceza İnfaz Kurumu Sınıfından Dersler
- Sonsuz Travma

- 27 Tem
- 4 dakikada okunur
Building a Trauma-Responsive Educational Practice: Lessons from a Corrections Classroom
Yazar: Em Daniels
Yayın Yılı : 2021
Kitap kapsamında travma duyarlı eğitim üzerine hazırlanmış podcaste aşağıdan ulaşabilirsiniz.
Ana Noktalar:
Travmaya Duyarlı Eğitim: Kitap, travmanın öğrenme üzerindeki etkilerine karşı koymaya odaklanan yeni bir öğretim ve öğrenme perspektifi sunar. Travma Bilgilendirilmiş Bakım ilkelerine dayanır ve eğitimcilerin özbakım geliştirmesi gerektiğini vurgular.
Ceza İnfaz Kurumları Bağlamı: Özellikle hapishane sınıfları, sistemik, tarihsel ve bireysel travmatik deneyimlerin kesişim noktasını gösterir. Bu ortamlarda öğrenmeyi yeniden keşfeden bireylerin, kitlesel hapsetme sorununa son verme ve eğitimin bu sonlandırmadaki rolü hakkında benzersiz ve güçlü bir bakış açısı sunabileceği belirtilir.
"Travmayla Çalışma" Tanımının Genişletilmesi: Metin, "travmayla çalışma" tanımını genişletmeyi hedefler ve öğretme ile öğrenmenin travmanın etkilerine karşı nasıl konumlandırılabileceğini araştırır.
Evrensel Uygulanabilirlik: Kitap, ceza infaz kurumları eğitimcileri veya hapishanelerde öğretmeyi düşünenler için özel içerik barındırsa da, kavramları ve etkinlikleri yetişkinlerin öğrenmesi gereken her ortam veya duruma uygulanabilir.
Eğitimin Amaçlarının Yeniden Tanımlanması: Kitap, mevcut eğitim sistemlerinin herkesi eşit şekilde hizmet verdiği mitini, travmanın öğrenme üzerindeki gerçek etkileri hakkındaki anlayış eksikliğimizi ve travma yaşayan bazı insanların "bozuk" olduğu anlatılarını sorgular.
Kültürel Bağlam ve Sistemik Sorunlar: Yazar, kitlesel hapsetme, sistemik baskı, tarihsel ırkçılık, güç dinamikleri ve okuldan hapishaneye geçiş gibi konuları ele alarak eğitimin daha geniş toplumsal bağlamını inceler.
Dil ve Kavramlar: "BIPOC," "kültürel yeniden dengeleme," "hapsedilmiş/eski hapsedilmiş/sistemden etkilenmiş kişi," "direnç ve empati," "yerleşme ve genişleme" ve "travmaya duyarlı" gibi terimlerin kullanımını ve tanımlarını açıklar. Özellikle "iyileşme" kavramının bir süreç olarak ele alınması gerektiğini ve eğitmenlerin kendilerini "şifacı" olarak konumlandırmamaları gerektiğini vurgular.
Eğitim Felsefeleri: Kitap, eğitimcilerin kendi bağlamlarını anlamalarının önemini vurgular. Euro-Beyaz bilgi çerçevelerinin egemenliğini ve bunun eğitim sistemlerini nasıl şekillendirdiğini eleştirir ("bankacılık modeli eğitimi"). Yetişkin eğitiminde "pedagoji" ve "androgoji" terimlerinin kullanımını sorgular ve çocuklara yönelik öğretim yaklaşımlarının yetişkinlere uygulanamayacağını belirtir.
Güç Dinamikleri ve İlişkiler: İlişkilerdeki "güç üstünlüğü" veya "Dominator" modelinin eğitim sistemlerinde nasıl yeniden üretildiğini ve bunun öğrenci-öğretmen ilişkilerini nasıl etkilediğini derinlemesine inceler. Kitap, eğitimcilerin bu dinamiklerin farkında olmaları ve daha kapsayıcı, eşitlikçi öğrenme ortamları yaratmaları gerektiğini savunur.
Öğretmenlerin Rolü ve Özbakım: İyi bir eğitimci olmanın zorluğunu ve kişisel maliyetini vurgular. Eğitimcilerin kendi travmalarıyla yüzleşmelerinin ve çözümlenmemiş acılarını entegre etmelerinin önemine dikkat çeker.
Genel olarak, kitap, travma bilinçli bir bakış açısıyla eğitim pratiğini dönüştürmek için kapsamlı bir rehber sunmaktadır. Özellikle ceza infaz kurumları gibi zorlu ortamlarda çalışan eğitimciler için pratik araçlar ve derinlemesine bir anlayış sağlamayı amaçlamaktadır.
Travma Duyarlı Eğitim Uygulaması Oluşturmak: Kitap, yetişkinlerin öğrenme yetenekleri üzerindeki travmanın etkilerini ortadan kaldırmaya odaklanan, öğretime yeni bir bakış açısı sunmaktadır. Travma Bilgilendirilmiş Bakım prensiplerine dayanan ve eğitimcilerin kapsamlı bir öz-bakım pratiği geliştirmeleri gerektiğini vurgulayan travmaya duyarlı bir öğretim pratiği oluşturmak için bir yol haritası sunar.
Travmanın Çok Yönlülüğü: Özellikle hapishane sınıfları, sistemik, tarihsel ve bireysel travmatik deneyimlerin kesişimsel ve örtüşen doğasını açıkça ortaya koymaktadır. Kitap, travmanın nesiller arası, sistemik toplumsal sorunlardan çocukluk travmalarına kadar birçok farklı şekilde ortaya çıktığını vurgulamaktadır.
Eğitimin Rolü ve Yeniden Tanımlanması: Öğrenmenin kendilerini yeniden keşfeden insanlar, kitlesel hapsetmeyi sona erdirme ve eğitimin bu sonlandırmadaki rolü konusunda benzersiz ve güçlü bir bakış açısına sahiptir. Metinde sunulan kavramlar ve çerçeve, "travmayla çalışma" tanımımızı genişletmeyi amaçlamaktadır. Bu yeniden tanımlama aracılığıyla öğretim ve öğrenimi travmanın etkilerine karşı koyacak şekilde daha iyi hizalarız. Bu hizalama eğitim felsefesi ve pratiğini dönüştürdükçe, eğitimin doğasını yeniden şekillendirme ve nasıl öğreneceğimizi öğrenmeye doğru ilerleme fırsatına sahip oluruz.
Uygulama Alanı: Kitap, cezaevi eğitimcilerine veya hapishanelerde ders vermek isteyenlere özgü içerik barındırsa da, kavramları ve etkinlikleri yetişkinlerin öğrenmesi gereken her ortam veya duruma uygulanabilir. Yetişkin eğitimcileri, kamu hizmeti rollerindeki ön saflardaki personel, kütüphaneciler, hukuk uzmanları, yargıçlar ve avukatlar bu kitaptaki uzmanlıktan faydalanabilirler.
Yazarın Uzmanlığı: Em Daniels, travmanın ve hapse atılmanın yetişkin öğrencileri üzerindeki etkileri, hapishanelerde, cezaevlerinde ve serbest kampüslerde insanların topluluklarına döndükten sonra eğitime geçişi konusunda usta bir eğitimci ve önde gelen bir uzmandır.
Temel Kavramlar ve Terimler: Kitap, travma, kitlesel hapsetme ve düzeltmeler arasındaki bağlantıları anlamak için temel kavramları (onur ve şefkat, kesişimsellik, kitlesel hapsetme, organize eğitim, okuldan hapishaneye boru hattı, sistemik ırkçılık) detaylandırmaktadır. Ayrıca BIPOC, kültürel yeniden dengeleme, hapishane alanları, genişleyici öğrenme, hapsedilmiş/eskiden hapsedilmiş veya sistemden etkilenmiş kişi, dayanıklılık ve empati, yerleşme ve genişleme, travmaya duyarlı ve iyileşme dili gibi kullanılan terim ve ifadeleri de açıklar.
Öğrenme ve Öğretme Biçimleri: Kitap, insanların bilgiyi ve dünyayı nasıl öğrendiklerini ve bildiklerini tanımlayan farklı "bilme felsefelerini" (Euro-beyaz, Afrika-Amerikan/Latinx/Arap ve Orta Doğulu, Asyalı/Asyalı-Amerikan/Polinezyalı, Yerli Amerikalı) karşılaştırır. Ayrıca, "pedagoji" ve "androgoji" terimlerinin kullanımını ve "bankacılık yöntemi eğitimi"nin zararlı etkilerini ele alarak öğretme yöntemlerini de tartışır.
Cinsiyet ve Travma Araştırmalarındaki Eksiklikler: Kadınların kitlesel olarak hapsedilmesinin artan oranına rağmen, kadınların hapishane sisteminde öğrenme, ırk, yetenek ve cinsel yönelim kesişimlerine odaklanan sınırlı araştırmaya dikkat çekilmektedir.
Bilerek Cehalet ve Sistemik Sorunlar: Kitap, cezaevi sisteminde tarihsel ırksal travma veya sistemik baskıya dair anlayış veya kabul eksikliğini ele almaktadır. Kitlesel hapsetme, okuldan hapishaneye boru hattı ve ilgili endüstrilerin ırkçılıkla olan derin bağlantısı vurgulanmaktadır.
Uzaktan Eğitimin Etkisi: COVID-19 pandemisinin uzaktan öğrenmeye geçişi ve bunun hapishane ortamlarında, özellikle dijital eşitsizlikler ve yüz yüze öğretime verilen öncelik nedeniyle yarattığı yıkıcı etkiler de ele alınmaktadır.
Etik ve Uygulama Sınırları: Yazar, bir bilim insanı veya ruh sağlığı uzmanı olmadığını belirtmekte ve okuyucuları travma konusunda kendi sınırlarını aşmamaları konusunda uyarmaktadır. Kitap, zihinsel sağlık, psikoloji veya sosyal hizmet alanlarında bir rehber değildir ve okuyuculara bu alanlarda otorite veya lisans vermemektedir.
Değişim ve Dönüşüm Çağrısı: Kitap, eğitimin "içerik aktarımı, boyun eğdirme ve beyin yıkama"dan "büyüme ve evrim için öğrenmeye" doğru evrilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Eğitimcilerin kendi travmalarını ele alarak ve öğretime neşe katarak yıkıcı sistemleri dönüştürme sorumluluğuna sahiptirler.







Yorumlar