Travma Duyarlı Mahalleler

Makale İncelemesi

Travma, cinsel saldırı, şiddet suçu veya çocukluk çağı istismarı gibi derinden üzücü veya rahatsız edici bir olaya verilen bir tepkidir. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yetişkin nüfusun %62-90'ını etkileyen travma, özellikle ırksal/etnik azınlık ve sosyoekonomik olarak dezavantajlı grupları orantısız bir şekilde etkilemektedir. Travmanın fiziksel ve psikososyal işlevsellik ile sağlık hizmetleri maliyetleri üzerindeki zararlı etkileri kapsamlı kanıtlarla gösterilmiştir. Son on yılda, çeşitli bakım sunumu ve program ortamlarında travmaya yanıt verme ihtiyacının daha fazla farkına varılmıştır. Bu farkındalık, travmanın yaygın etkisini kabul eden ve iyileşmeyi teşvik edip yeniden travmatize olmayı önleyecek şekilde bakım sunan bir yaklaşım olan travma bilgili bakımın geliştirilmesine yol açmıştır. Travma bilgili bakım altı temel ilkeye dayanır: güvenlik; güvenilirlik ve şeffaflık; akran desteği; işbirliği ve karşılıklılık; güçlendirme, söz hakkı ve seçim; ve kültürel, tarihsel ve cinsiyetle ilgili konular.

Bugüne kadar, travma bilgili yaklaşımlar klinik müdahalelere, sosyal programlara ve topluluk organizasyonlarına uygulanmıştır. Ayrıca, travma bilgili tasarım, ceza infaz kurumları gibi seçilmiş ortamlarda da uygulanmıştır. Ancak, travma bilgili yaklaşımlar yapılı çevreye yaygın olarak uygulanmamıştır. Yapılı çevre, "insanların yaşam, çalışma ve rekreasyon alanlarını sağlayan insan yapımı veya değiştirilmiş yapılar" olarak tanımlanır (örneğin yollar, yeşil alanlar veya bina tasarımı). Bu makale, "travma bilgili mahalle" kavramını önermektedir. Travma bilgili bir mahalle, travma bilgili ilkelerin yapılı çevreye uyarlandığı ve uygulandığı bir mahalledir. Bu fikir, özellikle birçok sakinin travma yaşadığı mahallelerde, fiziksel mahalle özelliklerinin ya yeniden travmatize etme ya da iyileşmeyi teşvik etme potansiyeli göz önüne alındığında kritik bir ihtiyaç olarak değerlendirilmektedir.

Yapılı çevrenin ruh sağlığını nasıl etkilediğine dair mevcut kanıtlar, travma bilgili mahalleler kavramıyla ilgilidir. Örneğin, sınırlı kişisel dış mekan erişimi, daha az yeşil alan ve zayıf yürünebilirlik depresyonla ilişkilendirilmiştir. Daha yüksek endüstriyel kullanım, artan trafik hacmi ve tehlikeli atık tesisleri stres ve anksiyolitik ilaçların reçetelenmesiyle ilişkilendirilmiştir. Boş, bakımsız kentsel alanlar artan stres ve kaygı ile ilişkilidir. Mahalle gürültüsü, yapay ışığa maruz kalma ve kirletici trafiğe yakınlık gençlerde stresle ilişkilendirilirken, yeşil alanların bu tür etkileri azaltabileceği belirtilmektedir. Ayrıca, yeşil alanlar daha az psikolojik sıkıntı, daha az öfke ve psikiyatrik ilaçlar için daha az reçete ile ilişkilendirilmiştir.

Travma bilgili bakım ilkeleri, mahalleler ve ruh sağlığı arasındaki ilişkiye dair mevcut kanıtlarla birleştirildiğinde, travma bilgili bir yapılı çevrenin bireysel refahı ve sosyal çevreyi nasıl etkileyebileceğine dair yollar önermektedir. Örneğin, birçok kentsel mahallede tehlikeli trafik düzenlerine sınırı olan kaldırımlar, yetersiz aydınlatılmış karanlık ara sokaklar ve yüksek sesler (örneğin, soylulaştırılan mahallelerdeki inşaatlardan gelen kırıcı sesleri, işlek yollardan gelen yüksek korna sesleri, polis sirenleri) bulunmaktadır. Bunların tümü, özellikle travma geçmişi olanlar için sıkıntıya neden olabilir. Buna karşılık, gürültü bariyerleri veya inşaat başlama saati kısıtlamaları güvenlik duygularını artırabilir. Birçok mahallede hoş dış mekanlar bulunmamaktadır. Yeşil alanlar, bakımsız, çöp dolu çimenlik alanlardan veya bakımlı, yemyeşil bahçelerden oluşabilir. Bazı bina özellikleri tehdit duygularını besleyebilirken (örneğin, pencerelerdeki demir parmaklıklar, jiletli teller, polis kameraları), topluluk tarafından sağlanan duvar resimleri bütünlüğe katkıda bulunabilir. Mahalle sakinleri genellikle yapılı çevrelerinin kullanımı ve değiştirilmesi konusunda karar alma süreçlerinden dışlanır; oysa sakinleri dahil etmek onların güçlenmesini ve işbirliğini teşvik edebilir.

Travma bilgili mahalleler kavramını açıklığa kavuşturmak için araştırmalara ihtiyaç vardır. Bu tür araştırmaların toplum katılımıyla yürütülmesi ve jeo-uzamsal çalışmaların, hangi mahalle faktörlerinin travmayla ilişkili olduğunu ayrıştırmak için artan mahalle düzeyindeki veri kaynaklarından yararlanması önerilmektedir. Özellikle ihtiyaç duyulan mahallelerde araştırma yapılırken, araştırmanın travmayla ilişkili damgalamayı sürdürmemesine ve aktif olarak ortadan kaldırmaya çalışmasına özen gösterilmelidir.

Sonuç olarak, yapılı çevreyi göz ardı ederek, travmayı ele alma çabaları kapsamlı, ekolojik bir yaklaşımdan yoksun kalmaktadır. Travma bilgili çabaların fiziksel mahalle ortamına aktarılmasına ihtiyaç vardır. Travma bilgili bir mahalleyi açıklığa kavuşturan çalışmaların, yapılı çevreyle ilgili kamu politikası ve şehir planlaması için doğrudan etkileri olacaktır.

Referanslar

Schroeder, K., Noll, J. G., Henry, K. A., Suglia, S. F., & Sarwer, D. B. (2021). Trauma-informed neighborhoods: Making the built environment trauma-informed. Preventive Medicine Reports, 23, 101501.