Kitap İncelemesi : Travma Bilinçli Bir Sınıf Oluşturma

Creating a Trauma-Informed Classroom

Yazar : Sarah Lathan

Yayın Yılı : 2024

Kitap kapsamında travma bilinçli sınıf oluşturma üzerine hazırlanmış podcaste aşağıdan ulaşabilirsiniz.

Travma Bilinçli Bir Sınıf Oluşturma

0:00

Kitap, travma bilgili uygulamaların temel prensiplerini, çocukların travmadan nasıl etkilendiğini ve eğitim ortamlarında bu etkileri ele almak için stratejileri vurgulamaktadır.

Ana Temalar:

İlişkisel Uygulama Olarak Travma Bilgili Yaklaşım: Kaynak, travma bilgili uygulamanın özünde "ilişkisel uygulama" olduğunu vurgulamaktadır. Öğrencilere insan olarak saygı duymak, gerçek ilişkiler kurmak ve onların bağımsızlık ve özgüven geliştirmesini teşvik etmek temel prensiplerdir.

Bağlanma Teorisi ve Güvenli Üs: Güvenli bağlanmanın çocuk gelişimi için hayati önem taşıdığı ve yetişkin bir bakıcının duyarlı yanıtlarının güvenli bir üs oluşturduğu vurgulanmaktadır. Bozulmuş bağlanmanın gelişimsel dönüm noktalarına ulaşmayı engelleyebileceği ve çocuklarda korku, güvensizlik ve öngörülemez davranışlara yol açabileceği belirtilmektedir.

Advers Çocukluk Deneyimleri (ACE'ler) ve Stres: Kaynak, ACE'lerin uzun vadeli etkilerine ve toksik stresin (kronik, kontrolsüz stres) bir çocuğun stres yanıt sistemini bozabileceğine dikkat çekmektedir. İskoçya'da ACE'lere yönelik hükümet politikaları ve okulların bu konuda dikkatli olması gerektiği belirtilmektedir.

Beynin Travmadan Etkilenmesi: Beynin farklı kısımlarının (beyin sapı, limbik beyin, korteks) işleyişi ve travmanın bu işleyişi nasıl etkileyebileceği açıklanmaktadır. Talamusun tehlike algılandığında limbik beyin ve korteks arasındaki iletişimi bozarak travma anılarının doğrusal bir hikaye yerine fiziksel duyumlar, imgeler ve sesler olarak hatırlanmasına neden olabileceği belirtilmektedir.

Sınıfta Güvenlik ve Tahmin Edilebilirlik: Travma yaşamış çocuklar için fiziksel ve duygusal güvenlik hissinin önemine değinilmektedir. Oturma düzenlemeleri, kişisel eşyaların güvenliği ve rutinin önemi vurgulanmaktadır.

İlişki Kurma ve Bakım Verme: Travmadan etkilenen çocuklarla anlamlı ilişkiler kurmanın ve "anahtar yetişkin" olmanın rolü açıklanmaktadır. Sabır, tutarlılık, mizah kullanımı ve dürüstlüğün ilişki geliştirmede kritik olduğu belirtilmektedir.

Öğrenme ve Değerlendirme Uyarlamaları: Travma yaşamış çocukların öğrenme ve değerlendirme süreçlerinde zorluk yaşayabileceği ve farklılaştırmanın, oyun tabanlı öğrenmenin, yaşam becerilerine odaklanmanın ve değerlendirme yöntemlerinde uyarlamaların önemine dikkat çekilmektedir.

Personel Refahı: Travmadan etkilenen çocuklarla çalışmanın duygusal olarak yorucu olabileceği ve öğretmenlerin tükenmişlik, şefkat yorgunluğu ve ikincil travma riski altında olduğu belirtilmektedir. Personel refahını sağlamak için akran desteği, bilgilendirmeler, denetim ve iş-yaşam dengesinin önemi vurgulanmaktadır.

Kurumlar Arası İşbirliği: Çocukları desteklemek için okul, yerel yönetimler, hayır kurumları ve savunuculuk hizmetleri arasında işbirliğinin önemine değinilmektedir.

Önemli Noktalar:

Travma bilgili uygulama ilişkiseldir: "Ancak özünde, travma bilgili uygulama ilişkisel uygulamadır." Bu, yaklaşımın temelini oluşturan en önemli fikirdir.

Güvenli bağlanma gelişim için esastır: "Çocuğun bağlanma sistemi bozulursa (yani, yetişkin bir bakıcı yanıt vermezse) o zaman 'güvenli bir üs' geliştiremezler."

Toksik stresin uzun vadeli etkileri: "Toksik stres, temel yetişkin ilişkilerinin yokluğunda var olan kronik, kontrolsüz olaylar olarak tanımlanır."

Beyin travmadan fiziksel olarak etkilenir: "Beyindeki nöronlar... öğrenme ve deneyim yoluyla kendini düzenleme veya uyarlama yetenekleri sınırlı olabilir."

Sınıfta güvenlik ve tahmin edilebilirlik hayati önem taşır: "Öncelikle, çocukların sınıfta fiziksel bir güvenlik hissi hissetmelerini sağlamalısınız..." ve "Güvenlik duygusunu teşvik etmek ve öğrencileri sınıfı güvenli bir alan olarak görmeye teşvik etmek için, onlar için öngörülebilir bir ortam olması gerekir."

Anahtar yetişkin rolü: "Eğer bir çocuğun kilit yetişkiniyseniz, rolünüzün önemli bir kısmı, çocuk bunu kendi başına daha yeterli bir şekilde yönetebilene kadar çocuğun duygusal düzenleme sistemi olarak hareket etmektir."

Personel refahı esastır: "'Düzensiz bir yetişkin, düzensiz bir çocuğu asla düzenleyemez' diyerek, kendinizi korumak ve sınıfta güvenli, olumlu bir varlık olmaya devam etmek için kendi iyiliğinizi sürdürmeniz gerektiğini vurgular."

Fiziksel müdahale son çare olmalıdır: "Herhangi bir fiziksel müdahale son çare olmalı ve yalnızca güvenlikle motive edilmelidir." ve fiziksel müdahale ve izolasyonun "kısa vadeli bir güvenlik önlemi olabileceği, ancak uzun vadede çocukların travma deneyimlerine ekleyebileceği" belirtilir.

Uyumlanma duygusal düzenlemeyi destekler: "Yetişkinlerden gelen güçlü uyum, sınıfta duygusal düzenlemeyi desteklemenin anahtarıdır."

Kitap, travma bilgili bir sınıf ortamı yaratmak için öğretmenlerin ve eğitimcilerin dikkate alması gereken temel prensipleri ve stratejileri özetlemektedir. Çocukların travmadan nasıl etkilendiğini anlamak, güvenli bir ortam sağlamak, güçlü ilişkiler kurmak ve personel refahına önem vermek, bu yaklaşımın merkezi unsurlarıdır.